Adam Wielomski wysiada z tramwaju

Najobrzydliwsza twarz polskiego konserwatyzmu, pan Adam Wielomski, napisał w "Najwyższym Czasie" tekst, po którym, w bardzo zresztą smakowity sposób, zareagował dotąd cierpliwy Stanisław Michalkiewicz. Ja zaś wtrącę swoje trzy grosze. O co poszło?

W poprzednim numerze "Najwyższego Czasu!" ukazał się felieton Wielomskiego "Co z tym pałowaniem związkowców?". W nim zaś autor ze swoich rytualnych zaklęć takich jak "Każda władza pochodzi od Boga", której dotąd używał, by wyznawać miłość rozmaitym tyranom, tym razem wyciąga wnioski zbieżne z poglądami Wałęsy. Dodaje do tego typowy dla siebie zestaw argumentów antykaczystowskich i antyzwiązkowych, wszystko zaś potwierdza mu starą myśl, że arystokracja musi batem wychowywać motłoch. Arystokracją tą tudzież pomazańcem boskim ma być oczywiście Donald Tusk. Tusk był już dla Wielomskiego ostatnią nadzieją chrześcijaństwa w Polsce, więc nie tyle odwiedzamy, co pozostajemy w jakichś wysokich rejestrach paranoi redaktora Konserwatyzm.pl. Co ciekawe, choć Kaczyński i Ziobro to dawno zdemaskowani przez Wielomskiego socjaliści, ale okazuje się, że ich partie mają jeszcze szansę - muszą tylko głosować razem z PO i Palikociarzami za usunięciem związków zawodowych z zakładów pracy.

Michalkiewicz w swoim tekście zastanawia się, skąd u Wielomskiego ta miłość do arystokracji, skoro ten nie należy nawet do szlachty, więc rzecznikiem tej swojej umiłowanej i wyśnionej elity jest niejako samozwańczym. Opisuje też swoje przygody z ORMO, do którego Wielomski, razem z Wałęsą zgłaszają właśnie ochoczo akces.Tekst Michalkiewicza jest dostępny w sieci, więc nie muszę go dokładniej streszczać, co najważniejsze, chyba przedstawiłem.

Na koniec jednak dobra uwaga na temat Wielomskiego. Pisze on, że jeśli prawicowość wyznaczają dziś działania PiS (jak to poetycko ujmuje - cytowanie Lenina i przypisywanie cytatów Piłsudskiemu), to on z tramwaju Prawica wysiada na przystanku Normalność. Prawda zaś jest taka, ze z tramwaju Prawica pan Wielomski wysiadł już kilka lat temu na przystanku Bukowińska. Stamtąd zaś na kolanach udał się na ulicę Ikara, gdzie przeprowadził wywiad ze swoim ulubionym bydlakiem, którego władza pochodziła, a jakże, od Boga. Zapewne tego, w którego w młodości uwierzył młody Adam zapisując się do TPPR. Jak widać, wierny mu pozostał do dziś.